Kwetsbaar zijn voelt als in je blootje staan

Kwetsbaarheid... we vinden het super als we het zien bij een ander maar zelf willen we het zo goed mogelijk verbergen.

Kwetsbaar zijn was voor mij een moeilijk thema...

"Laat nooit je zwakke plek zien want dat wordt tegen je gebruikt als iemand jou wil kwetsen." Dat is wat ik hoorde, wat ik geloofde en wat ik zag. Mensen doen zo hard hun best om hun emoties niet te tonen.

Ik zelf vond dit ontzettend moeilijk om op mijn tanden te bijten en aan de buitenkant iets anders te tonen dan hoe ik mij van binnen voel. Een masker opzetten is niet mijn favoriete ding, vroeger niet, nu niet. En toch... toch blijft het moeilijk om verdriet niet te verbergen, om boosheid te uiten, om angsten uit te spreken,...

Emoties tonen, vertellen wat moeilijk is, fouten maken is akelig. Het voelt als in je blootje staan.

We zijn bang voor verlies van verbondenheid, bang om uitgesloten te worden als we onze ware aard laten zien, als we niet perfect zijn.

"Wat gaat de ander nu wel niet van mij denken? "

Dat heeft iedereen al wel eens gedacht wanneer ze jouw kwetsbare kantje zagen.

Onlangs vroeg ik aan een cliënte op het einde van een sessie: "Hoe voel jij je nu?"

"Mag ik eerlijk antwoorden?", vroeg ze. " Ik vraag me af wat jij nu van mij denkt, of je mij niet raar vindt. Dat is moeilijk. Langs de andere kant voel ik ook opluchting en hoop. Ik ben aan mezelf aan het werken. "

Wat ik dan denk... ? Dat ze heel moedig is. Dat ze een mooi mens is. En dat ik haar dankbaar ben voor haar echtheid.

Soms komt mijn kwetsbaarheid plots naar boven. Ik hoor iets wat mij raakt of ik voel het verdriet van de ander, tranen springen in mijn ogen. Hier was ik vroeger zo bang voor...Wat gaan mijn cliënten wel niet denken als ik een traan laat tijdens een sessie? "Kom ik als begeleider dan niet zwak over?"

Nee, het is niet zwak. Kwetsbaar zijn geeft veiligheid,vertrouwen en verbondenheid in de twee richtingen. Kwetsbaar zijn is mens zijn.

En ja, het gebeurt dat je gekwetst wordt. Daar kan je niet buiten. Het komt soms onverwachts. Wat jou dan helpt is dat je een goed gevoel van eigenwaarde hebt. Wanneer jij beseft wat je waard bent, kan de kwetsuur jou niet helemaal onderuit halen. Zien van je eigenwaarde en veerkracht opbouwen vraagt tijd en oefening. Je kan eraan werken.

Een mooi, inspirerend boek en absolute aanrader is "De kracht van kwetsbaarheid" van Brené Brown.

Kwetsbaarheid is kracht. Het is moedig, het is mooi, het is menselijk. Vecht niet langer maar gun jezelf af en toe een momentje kwetsbaarheid: het lucht op, het heelt, het verbindt.